Trzeba przejść i przez ogień
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
1 czerwca 1968 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
95 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Gleb Panfiłow |
| Główne role | |
| Muzyka |
Wadim Bibergan |
| Zdjęcia |
Dmitrij Dolinin |
| Scenografia |
Marksen Gauchman-Swierdłow |
| Kostiumy |
Jewgienija Słowcowa |
| Montaż |
Ludmiła Obrazumowa |
| Nagrody | |
| 1969: Złoty Lampart na MFF w Locarno | |
Trzeba przejść i przez ogień (ros. В огне брода нет / W ognie broda niet) – radziecki dramat wojenny z 1968 roku w reżyserii Gleba Panfiłowa, dla którego był to pełnometrażowy debiut, a zarazem pierwsza zawodowa współpraca z jego późniejszą żoną i muzą Inną Czurikową.
Film miał premierę w ZSRR 1 czerwca 1968 roku. W 1969 na MFF w Locarno zdobył główną nagrodę Złotego Lamparta oraz nagrodę aktorską dla Inny Czurikowej[1]. Na ekrany polskich kin wszedł 7 listopada 1970.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Historia młodej sanitariuszki zaangażowanej w pomoc rannym w czasie wojny domowej w Rosji. Tania Tiotkina stara się odnaleźć szczęście w czasach chaosu i dać upust swojemu talentowi[2].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Inna Czurikowa – Tania Tiotkina
- Anatolij Sołonicyn – komisarz Jewstrukow
- Michaił Głuzski – Fokicz
- Maja Bułgakowa – Maria
- Anatolij Marenicz – Morozik
- Władimir Kaszpur – Kolka
- Jewgienij Lebiediew – pułkownik
- Michaił Kononow – Aliosza
- Wadim Bierojew – Wasja
- Michaił Kokszenow – Zotik
- Lubow Malinowska – matka[3]
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]Zdjęcia kręcono na stacji kolejowej Biezliesnaja koło Murom (obwód włodzimierski).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Filmography: No Path Through Fire. Gleb Panfilov. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
- ↑ Spotlight: Gleb Panfilov. ÉCU Film Festival. [dostęp 2023-04-13]. (ang.).
- ↑ В огне брода нет (1967). Kino-teatr.ru. [dostęp 2023-04-16]. (ros.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Trzeba przejść i przez ogień w bazie Filmweb
- V ogne broda net w bazie IMDb (ang.)